De donkere dagen van de winter vind ik in december nog wel leuk. Met het feest van Sinterklaas heb ik niet zoveel meer. Ons gezin is dat een beetje ontgroeid. Toch kan ik nog wel genieten van hetgeen ik om mij heen zie en waar jonge gezinnen nog van genieten. Het brengt in ieder geval heel veel mensen de vreugde wat af en toe hard nodig is. Vervolgens leven we toe naar de kerstdagen en Oud & Nieuw.

In mijn huis hou ik er niet zo van om opgesloten te zitten en zijn wij niet zo van de gordijnen dicht doen en dergelijke. Nu zijn de gordijnen van ons een klein puntje geworden. Niet belangrijk, maar de opmerking van zoonlief dat de gordijnen er niet meer uitzien, schud je wel een beetje wakker. Hij heeft ergens nog gelijk ook. De gordijnen zijn ouder dan hij is en zijn behoorlijk verbleekt. Door de jaren heen heb je dat niet door, maar gelukkig komt er nog geen stof uit. Jammer dan, maar ze gaan toch niet dicht.

Ik heb wel ruimte gewonnen met het ophangen van verlichting in de tuin. In november hang ik altijd mijn beide hagen vol met buiten kerst-verlichting. Veel licht zodat de tuin zichtbaar is en er geen opgesloten gevoel meer is.

Een beetje een verlenging van de huiskamer. Het geeft ook nog wat gezelligheid om de donkere dagen door te komen. Ik blij, maar er zijn andere meningen.

Een paar jaar geleden hadden we Engelse vrienden over. Bij het zien van al dat licht, maakte Michael zich onsterfelijk door het uitspreken van de hilarische woorden: ”It looks like bloody Schiphol. We could just land here”. Nu wonen wij wel onder 1 van de aanvliegroutes van Schiphol, maar dat zal toch niet gebeuren?

November en december komen we nog wel door, maar januari is zo saai.

Echte winters hebben we niet meer en dat is zo jammer. Hierdoor duren de dagen zo lang! Gelukkig hebben wij de laatste jaren de Light Festivals ontdekt.

Een paar keer het Amsterdam Light Festival leverde voor ons niet de voldoening op met fotograferen. Het is overigens wel een leuk festival en je bent er toch even uit, maar om te fotograferen is het heel beperkt.


De Chinezen zijn hier op ingedoken met hun China Light Festivals en de samenwerking met een aantal dierentuinen. Nooit gerealiseerd, maar wie gaat er in de winter naar een dierentuin? Ik niet, maar sinds verleden jaar dus wel.

Het Chinees Light Festival 2018-2019 in Ouwehand Dierenpark vond ik heel bijzonder. Daar ben ik een avondje zoet mee geweest. Je hoeft er niet voor de dieren te gaan. Die laten zich niet zien. Prachtig om te fotograferen en om je camera te leren bedienen. Nog best een uitdaging in het donker.


Bij het zien van de advertentie van het Jungle Book Light Festival in Antwerpen Zoo moesten we daar natuurlijk heen. Dit keer gingen Charles en ik in gezelschap van Ine en Coby. Ze wilden mee en zo vertrokken we naar Antwerpen.

Antwerpen Zoo ligt midden in de stad en direct naast het station. Het was aanzienlijk drukker in vergelijking met Ouwehand Zoo, maar zeker niet minder mooi. De dierentuin is wel kleiner en de kans dat je elkaar in de weg loopt natuurlijk groter.


Veel bezoekers en heel wat fotografen met statief. Af en toe zag je een heel rijtje van deze driepoten staan. Als je ongeduldig bent hoef je hier niet naartoe. Er zijn meer personen die een kaartje hebben gekocht, maar ik moet zeggen dat er toch behoorlijk rekening met elkaar gehouden werd.

Ik heb wel eens een evenement meegemaakt dat de fotografen nog net niet over elkaar heen rolden. Hier was dat gelukkig niet het geval.

Maar als je dan toch op elkaar moeten wachten dan raak je ook nog wel eens in gesprek. Nu sprak ik een Vlaamse dame en die hoorde direct dat ik niet uit België kwam. Ik vertelde haar waar ik ongeveer woonde. Ze was niet jong maar ook niet stokoud. Tussen Amsterdam en Den Haag zou toch niet moeilijk moeten zijn, maar dat bleek toch het geval.

Ik kon het niet laten en ik vroeg haar of ze wel eens in Nederland was geweest. Dat was ze. Ze was wel eens in Zundert geweest. Nu zult u zich misschien afvragen waar dat ligt. Ik ga het u precies vertellen. Het ligt drie kwartier rijden vanaf Antwerpen. Feitelijk ligt het 4,5 kilometer van de Belgische grens. Ik zei vervolgens tegen haar dat wij Hollanders wel een hele slechte indruk op haar hebben achtergelaten. Dat ontkende ze. Ze vond mij kennelijk wel aardig, maar het gesprek was daarna snel over. Dan maar fotograferen.

Ik hoop dat u mijn foto’s mooi vindt. Even voor alle duidelijkheid. Ze zijn in België gemaakt maar in Nederland gefotoshopt.